1 : ತರುವಾಯ ಸಜ್ಜನನು
ನಿಂತುಕೊಳ್ಳುವನು ಧೈರ್ಯದಿಂದ
ತನ್ನ ಕಾಡಿದವರ ಮುನ್ನ, ತನ್ನ ಕಾರ್ಯಗಳ
ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದವರ ಮುನ್ನ.
2 : ಆ ದುರುಳರು ಇದನ್ನು ನೋಡಿ
ಭಯಭ್ರಾಂತರಾಗುವರು
ಅವನು ಪಡೆದ ಅಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು
ಕಂಡು ಬೆರಗಾಗುವರು.
3 : ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟು ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ
ನೊಂದು ನರಳುತ್ತಾ ಹೀಗೆನ್ನುವರು:
“ನಾವು ಗೇಲಿಮಾಡಿ, ಅಪಹಾಸ್ಯಕ್ಕೀಡು
ಮಾಡಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇವನಲ್ಲವೆ?” ಎಂದು.
4 : “ಮತಿಹೀನರಾದ ನಾವು ಇವನ ಜೀವನ
ಹುಚ್ಚುತನ ಎಂದೆವು
ಇವನ ಅಂತ್ಯ ಗೌರವಹೀನವಾದುದೆಂದು
ತಿಳಿದೆವು;
5 : ಆದರೆ ಇವನು ದೇವರ ಕುವರರಲ್ಲೆ
ಗಣಿತನಾದುದು ಹೇಗೆ?
ಸಂತರಲಿ ಒಬ್ಬನಾಗಿ ಪರಿಗಣಿತನಾದುದು
ಹೇಗೆ?
6 : ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸತ್ಯದ ಮಾರ್ಗ ಬಿಟ್ಟು
ಹೋದವರು ನಾವೇ
ನೀತಿಯ ಜ್ತೋತಿ ಬೆಳಗಲಿಲ್ಲ,
ಸೂರ್ಯೋದಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ನಮಗೆ.
7 : ನಾವು ಸಂತುಷ್ಟರಾದುದು ಅಧರ್ಮದಲ್ಲಿ,
ವಿನಾಶದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ
ದೇವರ ಮಾರ್ಗವನರಿಯದೆ ಅಲೆದೆವು
ಹಾದಿಗಳಿಲ್ಲದ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ.
8 : ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ನಮಗಾದ
ಲಾಭವಾದರೂ ಏನು?
ಸಿರಿಸಂಪತ್ತು, ಒಣಜಂಬ ತಂದ
ಭಾಗ್ಯವಾದರೂ ಏನು?
9 : ಅವೆಲ್ಲವು ಸರಿದುಹೋದವು ನೆರಳಿನಂತೆ
ಹಾದುಹೋಗಿಬಿಟ್ಟವು ಗಾಳಿ ಸುದ್ದಿಯಂತೆ.
10 : ಕಲ್ಲೋಲಕಡಲಿನಲಿ ತೇಲಿಹೋದ
ಕಪ್ಪಲಂತೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾಯಿತಲ್ಲಾ
ಮುಂದೆ ಸಾಗಿಹೋದ ಮೇಲೆ ಅದರ
ಹಾದಿಯ ಕುರುಹೂ ಸಿಕ್ಕಲಿಲ್ಲ
ಅದರ ಅಡಿಮರದ ಗುರುತೂ ಆ ಅಲೆಗಳ
ಮಧ್ಯೆ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ;
11 : ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿಯ ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿತಕ್ಕೆ
ಗಾಳಿ ಸೀಳಿಹೋಗುತ್ತದೆ
ಗಾಳಿ ಮತ್ತೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಹಕ್ಕಿಹೋದ
ಜಾಡೇ ಕಾಣದಂತಾಗುತ್ತದೆ;
12 : ಗುರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟ ಬಾಣದಿಂದ
ಗಾಳಿ ಇಬ್ಭಾಗವಾಗುತ್ತದೆ
ಕೂಡಲೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಬಾಣಹೋದ
ಹಾದಿ ಅಗೋಚರವಾಗುತ್ತದೆ;
13 : ಅಂತೆಯೇ, ಹುಟ್ಟಿದೊಡನೆಯೇ ನಾವು
ಇಲ್ಲದಂತಾದೆವಲ್ಲಾ
ತೋರಿಸಲು ಸದ್ಗುಣ ಯಾವುದರ
ಚಿಹ್ನೆಯೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಲ್ಲ
ಅಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ನಾವು
ಕ್ಷೀಣಿಸಿಹೋದೆವಲ್ಲಾ!
14 : ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿಹೋಗುವ ಹೊಟ್ಟಿನಂತೆ
ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಬಡಿದುಹೋದ ನೊರೆಯಂತೆ
ಗಾಳಿಗೆ ಚದರಿಹೋದ ಹೊಗೆಯಂತೆ
ಒಂದೇ ದಿನ ತಂಗಿಹೋದ ಅತಿಥಿಯಂತೆ
ಮಾಯವಾಗುವುದು ದುರ್ಜನರ ನಿರೀಕ್ಷೆ.
15 : ಸಜ್ಜನರಾದರೋ ಬಾಳುವರು ಸದಾಕಾಲ
ದೇವರೇ ಅವರ ಬಹುಮಾನ,
ಮಹೋನ್ನತನೇ ಅವರ ಪಾಲಕ.
16 : ರಾಜಭೂಷಣವಾದ ಕಿರೀಟವನು,
ಅಂದವಾದ ಮುಕುಟವನು
ಪಡೆವರವರು ಸರ್ವೇಶ್ವರನ ಕೈಯಿಂದ
ಆತ ರಕ್ಷಿಸುವನವರನು ತನ್ನ
ಭುಜಬಲದಿಂದ
ಕಾಪಾಡುವನವರನು ತನ್ನ ಬಲಹಸ್ತದಿಂದ.
17 : ಸರ್ವೇಶ್ವರ, ಆಯುಧವಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವನು
ತನ್ನ ಆಗ್ರಹವನೆ
ವೈರಿಗೆ ಮುಯ್ಯಿ ತೀರಿಸಲು ತನ್ನ
ಸೃಷ್ಟಿಸಮಸ್ತವನೆ.
18 : ಧರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವನು ನ್ಯಾಯನೀತಿಯನ್ನು
ತನ್ನ ಕವಚವನ್ನಾಗಿ
ಯಥಾರ್ಥ ನ್ಯಾಯ ವಿವೇಚನೆಯನ್ನು ತನ್ನ
ಶಿರಸ್ತ್ರಾಣವನ್ನಾಗಿ.
19 : ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವನು ಪವಿತ್ರತೆಯನ್ನು
ಅಜೇಯ ಗುರಾಣಿಯನ್ನಾಗಿ.
20 : ಮಸೆಯುವನು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಕೋಪವನು
ಖಡ್ಗವನ್ನಾಗಿ
ಮತಿಹೀನರೊಡನೆ ಹೋರಾಡುವುದು ಸೃಷ್ಟಿ,
ಆತನ ಪಕ್ಷ ವಹಿಸಿ.
21 : ಸಿಡಿಲೆಂಬ ಬಾಣಗಳು ಗುರಿಹಿಡಿದು
ನೇರವಾಗಿ ತೆರಳುವುವು
ಮೋಡವೆಂಬ ಗಡುಸಾದ ಬಿಲ್ಲಿನಿಂದ
ಗುರಿಯೆಡೆಗೆ ಹಾರುವುವು
22 : ಆಲಿಕಲ್ಲುಗಳು ಬೀಳುವುವು
ಕವಣೆಯ ಕಲ್ಲುಗಳಂತೆ ರಭಸವಾಗಿ
ಸಮುದ್ರದಲೆಗಳು ಕೋಪದಿಂದ
ಅಪ್ಪಳಿಸುವುವು ಅವರಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ
ಹುಚ್ಚುಹೊಳೆಗಳು ಅವರನ್ನು ಕೊಚ್ಚಿ
ಕೊಂಡು ಹೋಗುವುವು ಬಲವಾಗಿ.
23 : ಬಿರುಗಾಳಿ ಬೀಸುವುದು ಅವರಿಗೆದುರಾಗಿ
ಹೊಟ್ಟಿನಂತೆ ತೂರಿಬಿಡುವುದವರನು
ತುಫಾನಾಗಿ.
ಈ ಪರಿ ಅಧರ್ಮ ಹಾಳುಮಾಡುವುದು,
ಧರೆಯನ್ನೆಲ್ಲಾ
ದುಷ್ಟತನ ಉರುಳಿಸುವುದು,
ರಾಜಸಿಂಹಾಸನಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ.
ಸುಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿರಲು ರಾಜರುಗಳಿಗೆ ಕರೆ