1 : ಕಿವಿಗೊಡಿ ನನ್ನ ದ್ವೀಪನಿವಾಸಿಗಳೇ,
ಆಲಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ದೂರದ
ಜನಾಂಗಗಳೇ,
ಸರ್ವೇಶ್ವರ ಕರೆದನೆನ್ನನ್ನು
ಗರ್ಭದಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ;
ಹೆಸರಿಟ್ಟನೆನಗೆ ನಾನು ತಾಯಿಯ
ಉದರಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ.
2 : ಮಾಡಿದನು ನನ್ನ ನುಡಿಯನ್ನು ಹರಿತವಾದ
ಖಡ್ಗವನ್ನಾಗಿ
ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟಿಹನು ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನ ಕರದ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ
ರೂಪಿಸಿಹನು ನನ್ನನ್ನು ಚೂಪಾದ
ಬಾಣವನ್ನಾಗಿ,
ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿಹನು ನನ್ನನು ತನ್ನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ.
3 : ಆತನೆನಗೆ ಇಂತೆಂದ: “ನೀನೆನ್ನ ದಾಸ;
ನನ್ನ ಮಹಿಮೆ ಬೆಳಗಿಸುವ ಇಸ್ರಯೇಲ.”
4 : ಇಂತೆಂದುಕೊಂಡೆ ನಾನಾಗ:
ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು ನನ್ನ ಸಾಮಥ್ರ್ಯವೆಲ್ಲ
ಶೂನ್ಯವಾಗಿ ಹೋಯಿತು ನನ್ನ ಶಕ್ತಿಯೆಲ್ಲ
ನನಗೆ ದೊರಕುವುದು ನ್ಯಾಯ
ಸರ್ವೇಶ್ವರನ ಕೈಯಲ್ಲೇ,
ನನಗೆ ಬರುವುದು ಬಹುಮಾನ
ಆ ದೇವರಿಂದಲೇ.
5 : ಯಕೋಬ್ಯರನ್ನು ತನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಕರೆತರಲು
ಇಸ್ರಯೇಲರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ
ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು
ತನ್ನ ದಾಸನನ್ನಾಗಿ ನನ್ನ ರೂಪಿಸಿದನು,
ತಾಯ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ
ಮಾಡಿದನಿದನು.
ಸನ್ಮಾನ್ಯನು ನಾನು ಸರ್ವೇಶ್ವರನ ದೃಷ್ಟಿಯಲಿ
ನನ್ನ ಶಕ್ತಿಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಇರುವುದು
ಆ ದೇವರಲಿ.
6 : ಮತ್ತೆ ಆತ ಇಂತೆಂದನು ನನಗೆ:
“ಮಹತ್ಕಾರ್ಯವೇನೂ ಅಲ್ಲ ನನ್ನ
ದಾಸನಾದ ನಿನಗೆ
ಕುಲಗಳನು ಉದ್ಧರಿಸುವ ಮಾತ್ರಕೆ
ಇಸ್ರಯೇಲರಲಿ ರಕ್ಷಿತರಾದವರನ್ನು ಮರಳಿ
ಬರಮಾಡುವ ಮಾತ್ರಕೆ.
ನೇಮಿಸಿರುವೆನು ನಿನ್ನನ್ನು ಜ್ಯೋತಿಯನ್ನಾಗಿ
ಸರ್ವಜನಾಂಗಗಳಿಗೆ
ನನ್ನ ರಕ್ಷಣೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವಂತೆ ಮಾಡಲು
ಜಗದ ಕಟ್ಟಕಡೆಯವರೆಗೆ.”
7 : ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ತಿರಸ್ಕøತನಾದವನಿಗೆ
ಅನ್ಯಜನಾಂಗಗಳಿಗೆ ಅಸಹ್ಯವಾದವನಿಗೆ
ದರ್ಪಾಧಿಪತಿಗಳಿಗೆ ದಾಸನಾದವನಿಗೆ,
ಇಸ್ರಯೇಲಿನ ವಿಮೋಚಕನು ಹಾಗೂ
ಪರಮಪಾವನನು ಆದ ಸರ್ವೇಶ್ವರನು
ಹೀಗೆಂದು ಹೇಳುವನು:
“ಸರ್ವೇಶ್ವರಸ್ವಾಮಿಯ
ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನೂ
ಇಸ್ರಯೇಲಿನ ಪರಮ ಪಾವನನಿಂದ ನೀನು
ಆಯ್ಕೆಯಾದುದನ್ನೂ
ನಿನ್ನ ಅರಸರುಗಳು ಕಂಡು, ಎದ್ದು
ನಿಲ್ಲುವರು
ನಿನಗೆ ಅಧಿಪತಿಗಳು ಅಡ್ಡ ಬೀಳುವರು.”
8 : ತಮ್ಮ ಪ್ರಜೆಗೆ ಇಂತೆನ್ನುತ್ತಾರೆ
ಸರ್ವೇಶ್ವರಸ್ವಾಮಿ:
“ನಿನಗೆ ದಯಪಾಲಿಸುವೆನು ಸದುತ್ತರವನು
ಪ್ರಸನ್ನತೆಯ ಕಾಲದಲಿ
ಸಹಾಯ ನೀಡುವೆನು ರಕ್ಷಣೆಯ ದಿನದಲಿ
ನಿನ್ನನು ಕಾಪಾಡಿ ನೇಮಿಸುವೆನು ಜನತೆಗೆ
ಸ್ಥಿರ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯಾಗಿ.
9 : ‘ಹೊರಟುಹೋಗಿರಿ’ ಎನ್ನುವೆನು
ಸೆರೆಯಾಳುಗಳಿಗೆ
‘ಬೆಳಕಿಗೆ ಬನ್ನಿರಿ’ ಎನ್ನುವೆನು
ಕತ್ತಲಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆ
ಪಾಳುಬಿದ್ದ ಸೊತ್ತುಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಡುವೆನು
ಅವರಿಗೆ.
ದೇಶವನ್ನು ಪುನಃ ತರುವೆನು ಪೂರ್ವಸ್ಥಿತಿಗೆ
ದಾರಿಯುದ್ಧಕ್ಕೂ ಆಹಾರ ಒದಗಿಸುವೆನು
ನನ್ನ ಪ್ರಜೆಗೆ
ಬೋಳು ಬೆಟ್ಟಗಳೆಲ್ಲ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲು
ಗಳಾಗುವುವು ನನ್ನಾ ಮಂದೆಗೆ.
10 : ಇರದು ಅವರಿಗೆ ಹಸಿವು ಬಾಯಾರಿಕೆ
ಬಡಿಯವು ಅವರಿಗೆ ಬಿಸಿಲುಬೇಗೆ.
ನಡೆಸುವೆನು ನೀರುಕ್ಕುವ ಚಿಲುಮೆಗಳ ಬಳಿಗೆ
ಕರುಣಾಕರನು ದಾರಿತೋರಿಸುವನು
ಅವರಿಗೆ.
11 : ಸಮದಾರಿಯಾಗಿಸುವೆನು ನನ್ನ
ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡಗಳನು
ಎತ್ತರಿಸುವೆನು ನನ್ನ ರಾಜಮಾರ್ಗಗಳನು.
12 : ನೋಡಿ, ಬರುತಿಹರು ನನ್ನ ಜನರು ದೂರದಿಂದ
ಹೌದು, ಬರುತಿಹರು ಉತ್ತರ ಪಶ್ಚಿಮದಿಂದ
ದಕ್ಷಿಣದ ಆ ಅಶ್ವಾನ್ ನಾಡಿನಿಂದ.
13 : ಹರ್ಷಧ್ವನಿಗೆ ಆಕಾಶವೇ
ಉಲ್ಲಾಸಪಡು ಪೊಡವಿಯೇ
ತಟ್ಟಾಡಿರಿ ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡಗಳೇ
ಏಕೆನೆ ಸಂತೈಸಿಹನು ಸರ್ವೇಶ್ವರ ತನ್ನ
ಪ್ರಜೆಯನು
ಕನಿಕರಿಸಿಹನು ಶೋಷಿತರಾದ ತನ್ನ ಜನರನು.
14 : ಜೆರುಸಲೇಮಿನ ಜನರಾದರೋ ಇಂತೆಂದರು:
“ಸರ್ವೇಶ್ವರ ನಮ್ಮನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟಿಹನು,
ಆ ಸ್ವಾಮಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿಹನು.”
15 : ಹೆತ್ತ ತಾಯಿಗೆ ತನ್ನ ಕಂದನ ಪ್ರೀತಿ
ಬತ್ತಿಹೋಗುವುದುಂಟೆ?
ಆಕೆ ತನ್ನ ಮೊಲೆಗೂಸನು
ಮರೆತುಬಿಡುವುದುಂಟೆ?
ಒಂದು ವೇಳೆ ಆಕೆ ಮರೆತರೂ
ನಾ ನಿನ್ನನು ಮರೆಯೆ.
16 : ನೋಡು, ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರ ಕೊರೆದಿದೆ
ನನ್ನ ಅಂಗೈಗಳಲೆ
ನಿನ್ನ ಪೌಳಿಗೋಡೆಗಳು ಇವೆ
ಸದಾ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೆದುರಿನಲೆ.
17 : ನಿನ್ನ ಮರಳಿ ಕಟ್ಟುವವರು
ಬರುತಿಹರು ತ್ವರೆಯಿಂದ
ನಿನ್ನ ಕೆಡವಿ ಹಾಳುಮಾಡಿದವರು
ಹೊರಡುತಿಹರು ನಿನ್ನಿಂದ.
18 : ಕಣ್ಣೆತ್ತಿ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲು ನೋಡು:
ಬರುತಿಹರು ನಿನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಅವರೆಲ್ಲರು
ಕೂಡಿಕೊಂಡು.
ನನ್ನ ಜೀವದಾಣೆ ನಿನಗೆ ಹೇಳುವುದೇನೆಂದರೆ:
‘ವಧುವು ಒಡವೆಗಳನು ಧರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ
ಅವರಾಗುವರು ನಿನಗೆ ಆಭರಣಗಳಂತೆ.’
19 : ಪಾಳುಬಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಪ್ರದೇಶಗಳು
ಬೀಳುಬಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಭೂಮಿಗಳು
ಕೆಡವಿಬಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಬೀಡುಗಳು
ಕಿಕ್ಕಿರಿದಾಗುವುವು ನಿನ್ನ ನಿವಾಸಿಗಳಿಗೆ;
ನಿನ್ನ ಕಬಳಿಸಿದವರು ದೂರವಾಗುವರು ನಿನಗೆ.
20 : “ಸರಿದುಕೊ, ನಮಗೆ ಸ್ಥಳಾವಕಾಶ ಸಾಲದು”
ಎಂದು ಪೇಳ್ವರು ನಿನ್ನ ಕಿವಿಯೊಳು ಮಕ್ಕಳು
ನೀ ಪರದೇಶಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ನಿನಗೆ ಹುಟ್ಟಿದಾ
ಮಕ್ಕಳು.
21 : ಆಗ ನೀನು ಹೀಗೆಂದುಕೊಳ್ಳುವೆ ಮನದೊಳು:
“ನಾನೋ ಮಕ್ಕಳನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವಳು,
ಪುತ್ರಹೀನಳು, ದೇಶಭ್ರಷ್ಟಳು, ತಿರುಕಳು.
ಇಷ್ಟೊಂದು ಮಕ್ಕಳನು ಕೊಟ್ಟವರಾರು
ನನಗೆ?
ಇವರನ್ನು ಪೋಷಿಸಿದವರಾರು ಹೀಗೆ?
ಇವರೆಲ್ಲಿದ್ದರು? ನಾನೋ
ಒಬ್ಬಂಟಿಗಳಾಗಿದ್ದೆ!”
22 : ಇಂತೆನ್ನುವರು ಸ್ವಾಮಿ ಸರ್ವೇಶ್ವರ:
ಇದೋ, ಕೈಸನ್ನೆ ಮಾಡುವೆ ಜನಾಂಗಗಳಿಗೆ
ನನ್ನ ಧ್ವಜವನ್ನೆತ್ತುವೆ ದೇಶಾಂತರಗಳವರೆಗೆ
ಬರುವರವರು ನಿನ್ನ ಕುವರರನು
ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಎದೆಗೆ
ಕರೆತರುವರು ನಿನ್ನ ಕುವರಿಯರನು
ಹೆಗಲಮೇಲೆ.
23 : ಸಾಕುತಂದೆಗಳಾಗುವರು ರಾಜರು ನಿನಗೆ
ಸಾಕುತಾಯಿಯರಾಗುವರು ರಾಣಿಯರು
ನಿನಗೆ.
ನಿನ್ನ ಪಾದಧೂಳಿಯ ನೆಕ್ಕುವರವರು
ಸಾಷ್ಟಾಂಗವೆರಗಿ ನನಗೆ.
ಆಗ ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುವುದು ನಾನೇ
ಸರ್ವೇಶ್ವರನೆಂದು
ನನ್ನನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವವರು ಆಶಾಭಂಗ
ಪಡರೆಂದು.
24 : ಬಲಾಢ್ಯನಿಂದ ಕೊಳ್ಳೆಯನ್ನು
ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲಾದೀತೆ?
ಭೀಕರನಿಗೆ ಸೆರೆಯಾದವರನ್ನು ಬಿಡಿಸಲಾದೀತೆ?
25 : ಸರ್ವೇಶ್ವರ ಹೀಗೆನ್ನುತ್ತಾರೆ:
“ಹೌದು, ಅಪಹರಿಸಲಾಗುವುದು
ಬಲಾಢ್ಯನ ಸೆರೆಯಾಳುಗಳನು
ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದು ಭೀಕರನ
ಕೊಳ್ಳೆಯನು.
ನಿನ್ನೊಡನೆ ಹೋರಾಡುವವನ ಸಂಗಡ
ಹೋರಾಡುವೆ ನಾನೇ.
ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ಮಕ್ಕಳನು ಉದ್ಧರಿಸುವೆ
ನಾನೇ.
26 : ಮಾಡುವೆನು ನಿನ್ನ ಹಿಂಸಕರು ಸ್ವಮಾಂಸವನ್ನು
ತಿನ್ನುವಂತೆ
ಅಮಲೇರುವರು ಸ್ವಂತ ರಕ್ತವನ್ನು ಕುಡಿದು
ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸದಂತೆ.
ಅರಿವರು ನರಮಾನವರೆಲ್ಲರು ಇಂತು:
ನಾನೇ ಸರ್ವೇಶ್ವರ, ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಕ, ನಿನ್ನ
ನಿನ್ನ ವಿಮೋಚಕನೆಂದು;
ನಾನೇ ಯಕೋಬ ವಂಶದ ಬಲಾಢ್ಯ
ದೇವನೆಂದು.”