1 : ನಾನು ಶಾರೋನಿನ ನೆಲಸಂಪಿಗೆ ತಗ್ಗಿನ ತಾವರೆ. ನಲ್ಲ :
2 : ನನ್ನ ಪ್ರಿಯಳು ಸ್ತ್ರೀಯರಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಟಳು
ಮುಳ್ಳುಪೊದರಿನ ನಡುವೆ
ತಾವರೆಯಂತಿಹಳು.
ನಲ್ಲೆ :
3 : ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನು ಪುರುಷೋತ್ತಮನು
ವನವೃಕ್ಷಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಸೇಬಿನಂತಿಹನು.
ಕುಳಿತು
ಸಂತೋಷಗೊಂಡೆ ನಾನದರ
ನೆರಳಿನೊಳು
ಸಿಹಿ ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆಗೆ ಅದರ ಫಲವು.
4 : ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡನು ನನ್ನನು ಔತಣದ ಮನೆಗೆ
ನನ್ನ ಮೇಲೆತ್ತಿದನು ‘ಪ್ರೀತಿ’ ಎಂಬ ತನ್ನ
ಪತಾಕೆ.
5 : ಅಸ್ವಸ್ಥಳಾಗಿರುವೆನು ಅನುರಾಗದಿಂದ
ಉಪಚರಿಸಿ ನನ್ನನು ಸೇಬುಹಣ್ಣುಗಳಿಂದ
ಚೇತನಗೊಳಿಸಿರಿ ದೀಪದ್ರಾಕ್ಷೆಯಿಂದ.
6 : ಆತನ ಎಡಗೈ ನನಗೆ ತಲೆದಿಂಬಾಗಿದ್ದರೆ
ಆತನ ಬಲಗೈ ನನ್ನನ್ನು ಆಲಂಗಿಸಿದರೆ
ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು!
7 : ಜೆರುಸಲೇಮಿನ ಮಹಿಳೆಯರೇ,
“ತಾನೇ ಏಳುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ
ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸದಿರಿ
ಆತನ ವಿಶ್ರಾಂತಿಗೆ ಭಂಗ ತರದಿರಿ”
ಎಂದು ನಿಮಗೆ ವಿಧಿಸಿರುವೆ
ಆಣೆಯಿಟ್ಟು ವನದ ಹುಲ್ಲೆ ಹರಿಣಿಗಳ
ಮೇಲೆ.
ನಲ್ಲೆ :
8 : ಅಗೋ, ನನ್ನ ಕಾಂತನ ಸಪ್ಪಳ!
ಹಾರಿ ಬರುತಿಹನು ಬೆಟ್ಟಗಳ ಮೇಲೆ
ಜಿಗಿದು ಬರುತಿಹನು ಗುಡ್ಡಗಳ ಮೇಲೆ.
9 : ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನು ಇಹನು ಜಿಂಕೆಯಂತೆ,
ಎಳೆಯ ಹುಲ್ಲೆಯಂತೆ
ಇಗೋ, ನಿಂತಿಹನು ಗೋಡೆಯ
ಹಿಂಭಾಗದಲೆ,
ದೃಷ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತಿಹನು ಕಿಟಕಿಗಳಲಿ
ಇಣುಕು ಹಾಕುತಿಹನು
ಜಾಲಾಂತರಗಳಲಿ.
10 : ನನ್ನ ನಲ್ಲನು ನನ್ನೊಡನೆ ಮಾತಾಡಿ
ಹೀಗೆಂದನು:
ನಲ್ಲ : ‘ಎದ್ದು ಬಾ, ಪ್ರಿಯತಮೆ,
ಬಾ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ, ಸುಂದರಿಯೇ,
11 : ಇಗೋ, ಚಳಿಗಾಲ ಕಳೆಯಿತು
ಮಳೆಗಾಲ ಮುಗಿಯಿತು.
12 : ಧರೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಹೂಗಳು ಅರಳಿವೆ
ನಲಿದು ಹಾಡುವ ಕಾಲ ಬಂದಿದೆ
ಬೆಳವಕ್ಕಿಯ ಕೂಗು ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದೆ.
13 : ಅಂಜೂರದ ಕಾಯಿಗಳು ಹಣ್ಣಾಗಿವೆ
ದ್ರಾಕ್ಷಾಬಳ್ಳಿಗಳು ಹೂಬಿಟ್ಟಿವೆ.
ಅದರ ಪರಿಮಳ ಹರಡುತ್ತಿದೆ.’
ನಲ್ಲ : ಎದ್ದು ಬಾ, ನನ್ನ ಪ್ರೇಯಸಿಯೇ
ಬಾ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ, ಸುಂದರಿಯೇ.
14 : ಬಂಡೆಯ ಬಿರುಕುಗಳಲ್ಲಿ
ಸಂದುಗಳ ಮರೆಯಲ್ಲಿ
ತಂಗಿರುವ ಪಾರಿವಾಳವೇ ಬಾ.
ನಿನ್ನ ರೂಪವನು ನನಗೆ ಕಾಣಿಸು
ನಿನ್ನ ದನಿಯನು ನನಗೆ ಕೇಳಿಸು.
ನಿನ್ನ ದನಿ ಎನಿತೋ ಇಂಪು!
ನಿನ್ನ ರೂಪ ಎನಿತೋ ತಂಪು!
15 : ತೋಟಗಳನು ಹಾಳುಮಾಡುವಾ
ನರಿಗಳನ್ನೂ ಮರಿಗಳನ್ನೂ ಹಿಡಿದು ತನ್ನಿ
ಹೂಗಳು ಅರಳಿವೆ ನಮ್ಮ ತೋಟಗಳಲಿ.
ನಲ್ಲೆ :
16 : ನನ್ನ ಇನಿಯನು ನನ್ನವನೇ,
ನಾನು ಅವನವಳೇ
ಮೇಯುತಿವೆ ಅವನ ಮುಂದೆ
ನೆಲದಾವರೆಗಳ ನಡುವೆ.
17 : ಕತ್ತಲು ಕಳೆಯುವ ಮುನ್ನ
ಹೊತ್ತುಮೂಡುವ ಮುನ್ನ
ಹೊರಟು ಬಾ, ನನ್ನ ಕಾಂತ
ಜಿಂಕೆಯಂತಿರು
ಪ್ರಾಯದ ಹುಲ್ಲೆಯಂತಿರು
ಬೇತೆರ್ ಪರ್ವತದ ಮೇಲಿರು.