1 : ಆಗ ತೇಮಾನ್ಯವಾದ ಎಲೀಫಜನು ಹೀಗೆಂದನು :
2 : “ಯಾರಾದರೂ ನಿನ್ನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ
ಬೇಸರವೇಕೆ ನಿನಗೆ?
ಆದರೂ ಯಾರಿಂದಾದೀತು ಮಾತನಾಡದೆ
ಸುಮ್ಮನಿರುವುದಕ್ಕೆ?
3 : ನೋಡು, ನೀನೇ ಅನೇಕರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣವಿತ್ತೆ
ಜೋಲು ಬಿದ್ದ ಕೈಗಳಿಗೆ ಶಕ್ತಿಯನ್ನಿತ್ತೆ.
4 : ನಿನ್ನ ನುಡಿ ಎಡವಿಬೀಳುವವರನ್ನು
ನಿಲ್ಲಗೊಳಿಸಿತು
ಕುಸಿದುಬೀಳುವ ಮೊಣಕಾಲುಗಳನ್ನು
ಬಲಪಡಿಸಿತು
5 : ಈಗಲಾದರೂ ಆ ದುರಿತಗಳಿಂದ ನೀನೇ
ಧೃತಿಗೆಟ್ಟಿರುವೆ
ಅವು ನಿನಗೆ ತಗಲಿ ನೀನೇ ತಲ್ಲಣಗೊಂಡಿರುವೆ!
6 : ನಿನ್ನ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಆಧಾರ ನಿನ್ನ ಭಯಭಕ್ತಿ
ಯಲ್ಲವೆ?
ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಗೆ ಅಸ್ತಿವಾರ ನಿನ್ನ ಆದರ್ಶವಲ್ಲವೆ?
7 : ಆಲೋಚಿಸಿ ನೋಡು, ನಿರಪರಾಧಿ
ಎಂದಾದರೂ ನಾಶವಾದುದುಂಟೆ?
ಸತ್ಯ-ಸಂಧರು ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ
ನಿರ್ಮೂಲವಾದುದುಂಟೆ?
8 : ನನಗೆ ತಿಳಿದಮಟ್ಟಿಗೆ, ಕೆಟ್ಟದ್ದನು ನೆಡುವವರು,
ದುಷ್ಟತನವನು ಬಿತ್ತುವವರು,
ಅದನ್ನೆ ಕೊಯ್ಯುವರು.
9 : ಅಂಥವರು ದೇವರ ಉಸಿರಿನಿಂದಲೆ
ನಾಶವಾಗುವರು
ಆತನ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದಲೆ ಸತ್ತುಹೋಗುವರು.
10 : ಸಿಂಹಗರ್ಜನೆ ಭೀಕರ ಸಿಂಹದಾರ್ಭಟಗಳು
ಅಡಗುವುವು
ಯುವಸಿಂಹದ ಕೋರೆಗಳು ಮುರಿದು
ಹೋಗುವವು.
11 : ಬೇಟೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮೃಗರಾಜ ಸಾಯುವನು
ಸಿಂಹದ ಮರಿಗಳು ಚದರಿ ಹೋಗುವವು.
12 : ನನಗೆ ವಿಷಯವೊಂದು ಗುಟ್ಟಾಗಿ ತಿಳಿದು ಬಂತು
ಪಿಸುಪಿಸುಮಾತಾಗಿ ಅದು ನನ್ನ ಕಿವಿಗೆ ಬಿತ್ತು.
13 : ಜನರಿಗೆ ಗಾಢನಿದ್ರೆ ಹತ್ತುವ ಹೊತ್ತಿನಲಿ
ರಾತ್ರಿಕಾಲದ ಸ್ವಪ್ನ ಯೋಚನೆಗಳ ಸುಳಿಯಲಿ
14 : ಭೀಕರ ದಿಗಿಲು ಉಂಟಾಯಿತು
ನನ್ನೆಲುಬುಗಳೆಲ್ಲವನ್ನು ನಡುಗಿಸಿತು
15 : ಆಗ ಆತ್ಮವೊಂದು ಮುಖದ ಮುಂದೆ
ಹಾದುಹೋಯಿತು
ನನ್ನ ಮೈಯೆಲ್ಲ ನಿಲುಗೂದಲಾಯಿತು.
16 : ರೂಪವೊಂದು ನನ್ನ ಕಣ್ಮುಂದೆ ನಿಂತಿತ್ತು
ಆದರೂ ಅದೇನೆಂಬುದು ನನಗೆ ತಿಳಿಯದೆ
ಹೋಯಿತು
ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಣಿಯೊಂದು ನನಗೆ ಕೇಳಿಬಂತು:
17 : “ದೇವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಂತನಾಗಿರಲು
ಮಾನವನಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವೆ?
ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗಿರಲು
ಅವನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವೆ?”
18 : ತನ್ನ ಸೇವಕರಲ್ಲೂ ದೇವರು
ನಂಬಿಕೆಯಿಡುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ!
ತನ್ನ ದೂತರ ಮೇಲೂ ಆತನು ತಪ್ಪು
ಹೊರಿಸುತ್ತಾನಲ್ಲಾ!
19 : ಇಂತಿರಲು ದೂಳಿನಲ್ಲಿ ತಳವೂರಿ,
ಮಣ್ಣಿನೊಡಲ ಹೊಕ್ಕು ಬಾಳಿ
ಹುಳುವಿನಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅಳಿದು
ಹೋಗುವವರಲ್ಲಿ
ಮತ್ತೆಷ್ಟು ತಪ್ಪೆಣಿಸಲಾರನಾತ ಅಂಥ
ನರಮಾನವರಲ್ಲಿ?
20 : ಅವರು ಉದಯಾಸ್ತಮಾನಗಳ ನಡುವೆ ಜಜ್ಜಿ
ಹೋಗುವರು
ಯಾರ ಲಕ್ಷ್ಯವೂ ಇಲ್ಲದೆ ನಿತ್ಯವಿನಾಶ
ಹೊಂದುವರು.
21 : ಅವರ ಗುಡಾರದ ಗೂಟವನ್ನು ಕೀಳಲಾಗುವುದು
ಬುದ್ಧಿಹೀನರಾಗಿಯೆ ಅವರು ಸತ್ತು
ಹೋಗುವರು.