1 : ಆಗ ಯೋಬನು ಮತ್ತೆ ಹೀಗೆಂದನು:
2 : “ಇನ್ನೆಷ್ಟರವರೆಗೆ ನೀವು ನನ್ನನ್ನು
ನೋಯಿಸುವಿರಿ?
ನಿಮ್ಮ ಮಾತುಗಳಿಂದ ನನ್ನನು
ನಸುಕುತ್ತಿರುವಿರಿ?
3 : ಈವರೆಗೆ ನನಗೆ ಕೇಡು ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ
ಹತ್ತಾರು ಸಾರಿ ನನ್ನನ್ನು ಅವಮಾನಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ
ನಿಮಗಾಗುವುದಿಲ್ಲವೆ ನಾಚಿಕೆ?
4 : ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿ ನಾನು ತಪ್ಪುಳ್ಳವನಾದರೆ
ಅದರಿಂದ ನಿಮಗೇನು? ಆ ತಪ್ಪು ನನ್ನದೆ.
5 : ನನಗಿಂತ ನೀವೇ ಮೇಲೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೀರೋ?
ನನ್ನ ದೀನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ನನ್ನ ದೋಷವೇ
ಕಾರಣವೆನ್ನುತ್ತೀರೋ?
6 : ನನಗೆ ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿರುವುದು ದೇವರಿಂದಲೇ
ನನ್ನ ಸುತ್ತಲು ಬಲೆಯೊಡ್ಡಿರುವವನು ಆತನೇ!
ನಾನು ಹೇಳುವ ಈ ಮಾತು ತಿಳಿದಿರಲಿ ನಿಮಗೆ:
7 : ‘ಇದೋ ಹಿಂಸಾಚಾರ’ ಎಂದು ನಾನು
ಕೂಗಿಕೊಂಡರೂ ಕೇಳುವವರಿಲ್ಲ
ನಾನು ಮೊರೆಯಿಟ್ಟರೂ ನನಗೆ ನ್ಯಾಯ
ದೊರಕುವುದಿಲ್ಲ.
8 : ನಾನು ಮುಂದೆ ಹೋಗದಂತೆ ದೇವರು
ಅಡ್ಡಗೋಡೆ ಹಾಕಿದ್ದಾನೆ
ನನ್ನ ಹಾದಿಗೆ ಕತ್ತಲೆ ಕವಿಯುವಂತೆ
ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ.
9 : ನನ್ನ ಘನತೆಯನ್ನು ಸುಲಿದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ
ನನ್ನ ಕಿರೀಟವನ್ನು ಕಿತ್ತು ಹಾಕಿದ್ದಾನೆ.
10 : ನಾಲ್ದೆಸೆಯಿಂದ ಧಾಳಿಮಾಡಿ ನಾಶಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಮರ ಕೀಳುವ ಪ್ರಕಾರ ನನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನು ಕಿತ್ತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.
11 : ತನ್ನ ಕೋಪಾಗ್ನಿಯನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ
ಧಗಧಗಿಸಿದ್ದಾನೆ
ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನ ವೈರಿಯೆಂದೇ ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾನೆ.
12 : ಮುನ್ನುಗ್ಗಿ ಬಂದಿದೆ ಆತನ ಸೇನೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ದಿಬ್ಬಹಾಕಿಕೊಂಡಿದೆ ಅದು ನನ್ನೆದುರಿಗೆ ನನ್ನ ಗುಡಾರದ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗೆ ದಂಡು ಇಳಿದಿದೆ.
13 : ಸೋದರನನ್ನೂ ನನ್ನಿಂದ ದೇವರು
ದೂರವಾಗಿರಿಸಿದ್ದಾನೆ
ಪರಿಚಿತರೆಲ್ಲರು ನನ್ನನು ತೊರೆದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
14 : ನನ್ನನು ಬಂಧುಬಳಗದವರು ಕೈ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ಆಪ್ತಮಿತ್ರರೂ ನನ್ನನು ಮರೆತುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
15 : ಮನೆಯ ದಾಸದಾಸಿಯರಿಗೇ ನಾನು ಅನ್ಯನಾದೆ
ಅವರ ಕಣ್ಣಿಗೇ ನಾನು ಪರದೇಶಿಯನಾದೆ.
16 : ಕರೆದರೂ ನನ್ನ ಸೇವಕರು ಉತ್ತರಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ
ಬಾಯಿತೆರೆದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ಥಿತಿ
ನನ್ನದಾಯಿತಲ್ಲಾ!
17 : ನನ್ನುಸಿರು ನನ್ನ ಧರ್ಮಪತ್ನಿಗೆ ಅಸಹ್ಯವಾಗಿದೆ
ನನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಕ್ಕಳಿಗೇ
ಹೇಸಿಕೆಯಾದೆ.
18 : ಚಿಕ್ಕವರು ಕೂಡ ನನ್ನನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ
ನಾನು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ ಹಾಸ್ಯ
ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
19 : ನನ್ನ ನೋಡಿ ಆಪ್ತಮಿತ್ರರೆಲ್ಲರು
ಹೇಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ
ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರೂ
ತಿರುಗಿಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ
20 : ಕೇವಲ ಎಲುಬೂ ತೊಗಲೂ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ
ಮೃತ್ಯುವಿನ ದವಡೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.
21 : ಕರುಣೆ ತೋರಿ ಗೆಳೆಯರೇ, ಕರುಣೆತೋರಿ
ನನಗೆ!
ಏಕೆಂದರೆ ದೇವರ ಕೈ ನನ್ನನು ದಂಡಿಸಿದೆ.
22 : ದೇವರಂತೆ ನೀವೂ ನನ್ನನು ದಂಡಿಸುವುದೇಕೆ?
ನನ್ನನ್ನು ಛಿನ್ನಪನ್ನವಾಗಿಸಿದ್ದೀರಿ, ಇದು ಸಾಲದೆ
ನಿಮಗೆ?
23 : ನನ್ನ ಮಾತುಗಳನು ಬರೆದಿಟ್ಟರೆ ಎಷ್ಟೋ
ಮೇಲು!
ಸುರುಳಿಯಲಿ ಅದು ಲಿಖಿತವಾದರೆ ಎಷ್ಟೋ
ಲೇಸು !
24 : ಕಬ್ಬಿಣದ ಉಳಿಯಿಂದ ಬಂಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತಿ,
ಸೀಸೆ ಎರೆದು
ಶಾಶ್ವತ ಶಾಸನವಾಗಿಸಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟೋ ಒಳಿತು.
25 : ನಾನಂತು ಬಲ್ಲೆ, ನನ್ನ ಉದ್ಧಾರಕ
ಜೀವಸ್ವರೂಪನೆಂದು
ಕಡೆಯ ದಿನದಂದು ಧರೆಗಾತ ಇಳಿದು
ಬರುವನೆಂದು.
26 : ನನ್ನ ಚರ್ಮ ಹೀಗೆ ಬಿರಿದು ಹಾಳಾದರೂ
ದೇಹಧಾರಿಯಾಗಿಯೇ ನಾನು ನೋಡುವೆನು
ದೇವರನು.
27 : ಕಣ್ಣಾರೆ ಆತನನ್ನು ಕಾಣುವೆನು
ಮತ್ತೊಬ್ಬನಾಗಲ್ಲ, ನಾನಾಗೇ ನೋಡುವೆನು.
ಹಂಬಲಿಕೆಯಿಂದ ಕುಂದಿದೆ ನನ್ನ ಅಂತರಂಗವು.
28 : ‘ಅವನನ್ನು ಆದಷ್ಟೂ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡೋಣ
ಅವನ ದುರ್ಗತಿಗೆ ಮೂಲಕಾರಣ
ಹುಡುಕೋಣ’
ಎಂದು ನೀವು ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಾರಣ.
29 : ಭಯಪಡಿ ನೀವು ಕತ್ತಿಗೆ
ಪಾಪದ ಮೇಲೆ ದೇವರ ಕೋಪ
ಬರಮಾಡುವಾ ಕತ್ತಿಗೆ
ನ್ಯಾಯತೀರ್ಪು ಉಂಟೆಂದು ಆಗ ತಿಳಿವುದು
ನಿಮಗೆ.”