1 : ಆಗ ನಾಮಾಥ್ಯನಾದ ಚೋಫರನು
ಹೀಗೆಂದ:
2 : “ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕ ಉತ್ತರ ಬೇಡವೆ?
ಮಾತಿನಮಲ್ಲನು ನೀತಿವಂತ ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವನೆ?
3 : ನಿನ್ನ ವಾಕ್ ಚಮತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಜನ
ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆ?
ನಿನ್ನ ಕುಚೋದ್ಯಕ್ಕೆ ನಿನಗಾಗ ಬೇಡವೆ ನಾಚಿಕೆ?
4 : ನೀನು ಹೇಳುವುದೇ ಸತ್ಯವೆಂದು ವಾದಿಸುತ್ತಿರುವೆ
ದೇವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನೀನು ಪರಿಶುದ್ಧನು
ಎನ್ನುತ್ತಿರುವೆ.
5 : ಆದರೆ ದೇವರೇ ಬಾಯ್ದೆರೆದು
ನಿನಗೆ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಒಳಿತು!
6 : ಜ್ಞಾನದ ರಹಸ್ಯಗಳನು ದೇವರೇ ನಿನಗೆ ತಿಳಿಸಲಿ
ಸುಜ್ಞಾನ ಬಹುಮುಖವಾದುದೆಂದು
ಆತನೇ ತೋರಿಸಲಿ
ನಿನ್ನ ದೋಷಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಆತ ಲಕ್ಷಿಸಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು
ನಿನಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿ.
7 : ನೀನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲೆಯಾ ದೇವರ
ಅಂತರಾಳವನ್ನು?
ಗ್ರಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲೆಯಾ ಸರ್ವಶಕ್ತನ
ಇತಿಮಿತಿಯನ್ನು?
8 : ಅದು ಆಕಾಶಕ್ಕಿಂತಲೂ ಎತ್ತರ; ನಿನ್ನಿಂದೇನು
ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ?
ಅದು ಪಾತಾಳಕ್ಕಿಂತಲೂ ಆಳ; ನಿನ್ನಿಂದ ಹೇಗೆ
ತಿಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯ?
9 : ಅದು ಭೂಮಿಗಿಂತಲು ಉದ್ದ
ಸಮುದ್ರಕ್ಕಿಂತಲು ಅಗಲ.
10 : ಆತ ಹಾದುಹೋದರೂ ಸೆರೆಹಿಡಿದರೂ
ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಎಳೆದರೂ ತಡೆವರಾರು?
11 : ಆತ ದುರುಳರನು ಗುರುತು ಹಚ್ಚುತ್ತಾನೆ
ನೆರವಿಲ್ಲದೆ ಅಕ್ರಮವನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುತ್ತಾನೆ.
12 : ಕಾಡುಕತ್ತೆಮರಿ ನರಜನ್ಮ ತಾಳಿದಾಗ
ಪೆದ್ದ ಮಾನವ ಬುದ್ಧಿವಂತನಾದ !
13 : ಸರಿಪಡಿಸಿಕೋ ನಿನ್ನ ಅಂತರಂಗವನ್ನು
ದೇವರತ್ತ ಎತ್ತು ನಿನ್ನ ಕರಗಳನ್ನು.
14 : ನಿನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ದೂರವಿರಲಿ ಅಕ್ರಮ
ನಿನ್ನ ಗುಡಾರದಲಿ ನೆಲಸದಿರಲಿ ಅನ್ಯಾಯ.
15 : ಆಗ ಮಾತ್ರ ನೀನು ತಲೆಯೆತ್ತಬಲ್ಲೆ ಗೌರವದಿಂದ
ಸ್ಥಿರಚಿತ್ತನಾಗಿರಬಲ್ಲೆ ನಿರ್ಭಯದಿಂದ.
16 : ಮರೆತು ಬಿಡುವೆ ಆಗ ನಿನ್ನ ಕಷ್ಟದುಃಖವನ್ನು
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿಗೆ ಅದು ಹರಿದುಹೋದ ನೀರು.
17 : ಆಗ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ನಡುಹಗಲಿಗಿಂತ ಪ್ರಜ್ವಲ
ಕತ್ತಲು ಕೂಡ ಪ್ರಾತಃಕಾಲದಂತೆ ಉಜ್ವಲ!
18 : ನಂಬಿಕೆಯಿಂದಿರುವುದರಿಂದ ಧೈರ್ಯದಿಂದಿರುವೆ ಸುತ್ತಲು ಸುರಕ್ಷಿತನಾಗಿ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಮಲಗುವೆ.
19 : ಆಗ ನೀನು ವಿಶ್ರಮಿಸುವೆ ಹೆದರಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ
ಅನೇಕರಿಗೆ ಬೇಕಾಗುವುದು ನಿನ್ನ
ಮುಖ ಪ್ರಸನ್ನತೆ.
20 : ದುರ್ಜನರು ನಿರಾಶೆಯಿಂದ ಕಂಗೆಡುವರು
ಪ್ರಾಣಬಿಡಬೇಕೆಂಬುದೇ ಅವರ
ಆಶೆಯಾಗಿರುವುದು.”